Occasionally, I meet writers who write epic fantasy. That is, of course, perfectly fine. I’m more into urban or historical fantasy, but I’ve totally had my share of high fantasy novels. What I don’t understand is the notion that writing epic fantasy is somehow “different” from other genres. During my years of doing Nanowrimo, I’ve spoken to many Dutch participants who were writing their novels in English. Which is cool; I’ve written one novel in English myself and absolutely enjoyed it…However the reason they often give for this is not that they enjoy a challenge, but that “fantasy sounds better in English”.
Huh?
I don’t buy it. English is a little more exotic to us, so “alien” terms may come across as more natural in another language. But I think the reason for feeling that fantasy is better in English, is simply because there is more English fantasy out there. The English speaking world is gigantic, books don’t even have to be translated for other people to read them – English has become the lingua franca for large parts of the western world. As a result of this, Dutch publishers publish a considerable amount of translated work and a relatively small percentage of original Dutch fantasy literature.
Today I read a comment on a writer’s forum stating that “one never has too little substance when writing epic fantasy” – what he meant was that an epic fantasy tale never has the problem of ‘running out of plot.’ And a while ago I read an online discussion where someone said that it was no good sending your fantasy manuscript to a manuscript assessment agency, because fantasy required a different style of writing: an abundance of words, long, descriptive paragraphs of the scenery or battles, or even someone’s attire.
Again, I say: huh?
Is fantasy really a law to itself?
2 comments:
Weet je ook hoe oud de mensen zijn die dat zeggen? Ik heb zelf de indruk dat het vooral onder jongeren heel populair is om (epische) fantasy te schrijven. En hoewel ik jongeren niet over één kam wil scheren en ik ook niet denigrerend wil overkomen, vind ik het typisch opmerkingen van schrijvers met nog (relatief) weinig schrijf- en leeservaring. En wellicht speelt levenservaring ook wel mee.
Volgens mij heb je helemaal gelijk wat betreft de reden waarom sommige Nederlandse schrijvers Engels beter vinden. Overigens erg zonde dat Nederlandse uitgevers meer boeken vertalen dan dat ze Nederlands werk op de markt brengen.
Die opmerkingen over plot en stijl slaan volgens mij nergens op. Elk goed verhaal heeft een fatsoenlijk plot nodig, maar het is echt niet zo dat fantasy wat dat betreft een makkelijker genre is. Daarnaast is het onzin dat fantasy een aparte schrijfstijl heeft. Bovendien zou het genre erg saai worden als elke schrijver op dezelfde manier schreef.
Nee, dat weet ik niet maar ik weet bijna zeker dat je gelijk hebt wat betreft hun leeftijd...Jongeren, of twintigers of zo. Maar op zich hoeft dat ook geen excuus te zijn natuurlijk, hehe.
Ik denk dat fantasy om precies dezelfde renen ook "makkelijker" kan lijken, omdat je geneigd kunt zijn om populaire kreten, uitdrukkingen, zinnen of beschrijvingen over te nemen of zo. Maar ja, dat geldt ook voor andere genres. Maar dat idee van, als het te weinig is gooi ik er nog wel even een vechtscene tegenaan, vind ik heel raar. Dat remt het verhaal alleen maar af en bovendien zijn vechtscenes in verhalen meestal ontzettend taai en saai om te lezen. 't Zijn nou eenmaal geen LOTR-verfilmingen, hahaha :D Dank je voor je reactie :)
Post a Comment